Ин модар, вақте ки вай дар дохили хона бе шиму либосаш гаштугузор мекард, чӣ фикр мекард? Ҳамин тавр, саг он чизеро, ки фосиқ мехост, бӯй кард. Вақте ки ӯ домани ӯро бардошт, ӯ чизе барои гуфтан надошт. Ва вақте ки ӯ нутфаашро ба тамоми рӯи вай пошид, вай ҳама баланд ва тавоно шуд!
Хоҳарони нозуки ҳайратангез дар ҳақиқат бачаро ба ҳаяҷон оварданд. Ман фикр мекунам, ки дар ҳаёти воқеӣ чунин сенария базӯр амалӣ мешуд. Рашк байни хоҳарон ҳар хоҳишро ба худ мегирад.