Ман дӯст медорам, ки ин гуна чӯҷаҳои боллазату шањдбори ва шакли фарбеҳро ғун кунам, хусусан агар онҳо алоқаи ҷинсӣ дошта бошанд ва дар ин раванд фаъолона иштирок кунанд! Барои як хонум хидмати ду нафар каме мушкил аст, ба фикрам, вақте ки баъди ин намуди алоқаи ҷинсӣ аз як нафараш ҳаловати ҳақиқӣ мегирад!
Бад нест, пас аз кор ӯ бо чунин либоси шаҳвонӣ вохӯрад! Тамоми рӯзро бубинед ва танҳо дар бораи он фикр кунед, ки чӣ тавр зуд ба дики худ бирасед! Ростӣ, ба мард ҳасад намебарам, зуд мефаҳмад, ки то бегоҳ ин қадар интизор шудан фоида надорад. Шавҳар дар ҷои кор, хона холист... ошиқи омадан комилан мумкин аст!
Ҳамсарон бо ҷалби мутақобила ҷинсӣ доштанд, бинобар ин дар ин ҷо воқеан чизе дидан мумкин аст. Ин муносибати мулоим нест, балки муносибати дилчасп аст. Бача хоҳари зебои брюнеткаашро дар мавқеъҳои гуногун ситоиш карда, пойҳо ва хари вайро дар ин раванд печонд. Ӯ дар бораи лаззати мардон фаромӯш накард - минетча буд ва пас аз алоқаи ҷинсӣ ба рӯи хоҳараш, ба пӯсти тафсон ва ҷавони вай конила мекард.
Ман ба шумо орзу дорам ...